بررسی علامت بودن تبادر در نظر امام خمینی رحمة‌الله و آیت الله خوئی و تطبیقات آن

سید محمد طاها هاشمیان[1]

چکیده

تبادر جزء علائم حقیقت و مجاز است. که شناخت آن متوقف بر تعریف تبادر و اشکالات مطرح در آن و کیفیت تطبیق آن است. تبادر انسباق معنا به ذهن بدونه لحاظ قرینه بیان شده است. که به علامت بودن آن اشکالاتی شده است که عبارت است از دور (توقف علم بر تبادر و تبادر بر علم)، کاشفیت تبادر از حقیقت فعلیه نه اولیه و عدم امکان جداسازی قرینه از معنا. به دو اشکال اول جواب هایی داده ‌شده است. برای رسیدن به معنای حقیقی بیع و طهارت و نکاح از روش تبادر استفاده شده است.

کلید واژه: تبادر، تعریف تبادر، تطبیقات تبادر، دور تبادر، انسباق معنا، اشکالات تبادر.