مفاد جمله اسمیه از جهت ثبوت، استمرار و تاکید

                                                               محمد امین محمدی^[1]

چکیده

از آنجا که به تحقیق می­دانیم که کلام عرب از دو نوع جمله تشکیل شده است، یکی جملات فعلیه و دیگری جملات اسمیه، و از طرفی نحویون و بلاغیون برای جمله اسمیه مفاد و معانی خاصی قائل شده­اند، فهم مفاد جمله اسمیه سبب می­شود تا فهم کاملتری نسبت به کلام عرب داشته باشیم. در این مقاله ابتدا مفهوم­های جمله اسمیه، ثبوت، استمرار و تاکید بررسی شده و در ادامه به این مسئله پرداخته می­شود که جمله اسمیه مفاد ثبوت، استمرار و تاکید را دارا است یا نه، و اگر پاسخ آری است به چه صورت؟ آیا همیشه این مفاد و معانی را می­رساند یا در برخی شرایط این معانی فهم می­شود. نتیجه بحث هم این شد که ماهیت جمله اسمیه ثبوت را می­رساند، اما در صورتی که با موکِد دیگری نیز همراه شود افاده معنای تاکید نیز می­کند. برای افاده معنای استمرار توسط جمله اسمیه نیز دو نظر وجود دارد، به نظر برخی جمله اسمیه همیشه و به نظر عده­ای دیگر در صورتی که از جمله فعلیه عدول کرده باشد مفید معنای استمرار است. مخاطبین این بحث نیز دانش پژوهان ادبیات عرب هستند.

کلید واژه: جمله اسمیه، ثبوت، دوام، استمرار، تاکید، جمله فعلیه، عدول.