حجت‌الاسلام ابوترابی: شرحی بر روایت امام رضا(ع) درباره «ده خصلتِ کمالِ عقل در مؤمن»

شرحی بر روایت امام رضا(ع) درباره «ده خصلتِ کمالِ عقل در مؤمن»

به گزارش روابط‌عمومی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، حجت‌الاسلام احمد ابوترابی با استناد به روایت امام رضا(ع) نخستین خصلت را «الخیرُ مِنهُ مأمولٌ» دانست و اظهار کرد: این خصلت یعنی از مؤمن، امیدِ خیر برود و دستِ نیکی‌اش به دیگران برسد؛ نه فقط در عبادات فردی که در گره‌گشایی اجتماعی و مردم باید وقتی به درِ خانه‌اش می‌آیند، امید ببرند که مشکلی از آنان برطرف شود.

وی ادامه داد: خصلتِ دوم «الشَّرُّ مِنهُ مأمونٌ» است به این معنی که از مؤمن شرّی به ديگري نرسد، نه زبانش زخمی بزند، نه دستش خللی و مؤمن، آن‌گونه سخن نمی‌گوید که دیگری از دهانش ناسزایی انتظار ببرد.

حجت‌الاسلام ابوترابی سومین و چهارمین خصلت مؤمن را این‌گونه بیان کرد که «کارِ خیرِ دیگران را بزرگ می‌شمارد» و «کارِ نیکِ خود را کوچک می‌بیند» و این دو بال، مؤمن را از خودبینی می‌رهاند و به میدانِ تواضع می‌برد؛ بزرگداشتِ نیکیِ مردم، و کوچک ‌داشتنِ خویش که اخلاق را شیرین و جامعه را به هم پیوند می‌دهد.

عضو هیئت‌علمی مؤسسه امام خمینی(ره) ادامه داد: پنجمین خصوصیت این است که مؤمن «از خواستنِ مردم ملول نمی‌شود.» مؤمن، خسته از درخواستی دیگر نیست؛ «درِ خانه‌اش» اگر کوبیده شود، دریچه‌ی امید را نمی‌بندد و ششم نیز به تومارِ زندگی‌اش گره‌خورده است؛ «در تمام عمر، دانش‌جوست و دانش‌طلب؛».

وی با اشاره به هفتمین خصلت مؤمن عنوان کرد: «الفَقرُ فی الله أحبُّ إلیهِ مِنَ الغِنی»؛ فقر، اگر در راهِ خدا باشد، از غنا دوست‌داشتنی‌تر است و ثروت، مسئولیت می‌آورد و بارهای سنگین؛ اگر دست‌مالی گشاده شد، خیالش آسوده می‌شود و همین آسودگی، گاه عقب‌ماندگی می‌زاید، اما فقر چون صبر و قناعت همراهش شود، می‌تواند برکت و رشد بیاورد؛ چه‌بسا «نداشتن»، بیدارترت کند برای همسایه‌ی فقیر، دوستِ نادار، خویشاوندِ تنگ‌دست و گدایِ در.

حجت‌الاسلام ابوترابی با اشاره به هشتمین و نهمین خصلت مؤمن گفت: «وَ الذِّلَّةُ فی الله أحبُّ إلیهِ مِنَ العِزِّ فی عَدُوِّهِ»؛ ذلّتی که در راهِ خداست، نزد مؤمن شیرین‌تر از عزّتی است که در دلِ دشمنانِ خدا است و نهمین خصلت «الخُمُولُ أحبُّ إلیهِ مِنَ الشُّهره»؛ گمنامی نزد مؤمن، از نام‌آوری دلپذیرتر است و گوشه‌گیریِ کریمانه و مشهور نبودن، برای او بهتر می‌نماید؛ نه آ‌نکه از مسئولیت بگریزد که از هیاهوی بی‌ثمر می‌پرهیزد و شهرت، اگر به‌جای خدمت نشست، حجابِ حقیقت می‌شود.

 

/انتهای پیام